De Portretterie: Een Ode aan de Onbekende
Hanneke Paauwe gaat in Antwerpen op zoek naar gezichten die HETPALEIS nog niet heeft gezien.
Voor Jean
Mijn leven is als een bloedsomloop Het ritme van mijn hart stuwt me voort Ik breng warmte waar nodig Ik lever zuurstof en voeding Dichtbij en ver weg
Ik wring me in bochten Leg kilometers af Voor wat broodnodige zorg
De wereld is een weefsel Wij zijn het bloed
Je kunt dat vergieten of roepen: ‘Eigen bloed eerst’ Je kunt ook zeggen: Ons weefsel moet vertakken Zonder verbinding geen groei. Geen warmte. De wereld overleeft niet zonder wederzijdse zorg
De pessimist zegt: ‘Elk leven is een druppel op een gloeiende plaat.’ De optimist zegt: ‘Elk leven maakt een vingerhoedje verschil.
Laat ons groeien, vertakken. Laat onze wortels verweven. Laat ons doorbloed zijn met het vermogen tot zorg. Laat ons een vingerhoedje verschil maken.
Hanneke Paauwe