Dimitri Leue studeerde in 1996 af als meester in de Dramatische Kunsten aan het Conservatorium van Antwerpen onder leiding van Dora Van der Groen. Sindsdien was hij als acteur te zien in voorstellingen van de Kakkewieten, HETPALEIS, BRONKS en Rataplan vzw. Voor BRONKS maakte hij “Hoe mooi is Villapersele?”, “Zarah of de vogels keren terug uit het Zuiden” (Signaalprijs 1998), “Nonkel Eddy”, “Sinds de komst van Sint San” en “BROODDOOS (een verhaal in veertien sneetjes)” en “Ogen Alles”. Voor HETPALEIS schreef en/of speelde en/of regisseerde hij “Het kleine sterven”, “Zee-majeur/Zee-mineur”, “AZEN” (in 2002 en in een nieuwe regie in 2014), “Fink of het uniform van de liefde”, “Lodewijk, de koningspinguïn”, “In de naam van Sebastiaan of hoe een steen aantrekkelijk kan zijn”, “Armandus de Zoveelste”, “NINA NINA of de stad zonder kinderen”, “DODO klein of ei zonder land” en “DODO groot of land zonder ei”, “Wiejoow”, “De Marcellini’s” en "De zaak van de dieren tegen de mensen". Samen met componist Benjamin Boutreur maakte Leue in 2001 “Olie op Duke”, een programma rond jazzmuzikant Duke Ellington. Verder schreef Leue mee aan de film “Teamspirit 2” en aan de scenario’s voor de gelijknamige televisiereeks, waarin hij ook meespeelde. Op televisie was hij ook betrokken bij programma’s als “Vaneigens”, “Windkracht 10”, “Het Peulengaleis”, “De rederijkers”, “De laatste groet”, “Mag ik u kussen?”, “Circus voor Dimmies”, “Mijn dans is top!” en recent “Zijn er nog kroketten”. Met de Kakkewieten speelde hij in het verleden mee in “De liegende doos” en de theatervoorstellingen “Snözje” (Rataplan), “Universal Irritant”, “Frustration Island”, “Mixico Impossible” en “Apocalyps Wauw, The history of the farre future begins now” (allen HETPALEIS). In 2006 en 2007 was Dimitri Leue in HETPALEIS samen met Pieter Embrechts de centrale figuur van het hele crossmediale W@=D@-project. Binnen dit project schreef, regisseerde en speelde hij “Kumari” en “De blinde koning of de Mahabharata door de ogen van een blinde”. In “Sunjata, de leeuwenkoning van Mali” speelde hij de titelrol. In 2008 toerde Leue doorheen het land met zijn milieuvriendelijke theatervoorstelling “Don Kyoto” (Rataplan vzw). Een jaar later maakte hij in Rataplan, samen met Jonas Van Geel, Toon Offeciers en Steven Vromman (aka Low Impact Man) een andere ecologische voorstelling: “Tegen de lamp”. Begin 2011 speelde Leue in de theatervoorstelling “Het Lortcher-syndroom” en in het seizoen 2013-2014 maakte en speelde hij de voorstelling “De diepte van het dal” (beide Rataplan vzw). In 2006 verscheen Leues boek “Even gelukkig. Over verliefden, de liefde en dan ook nog wat verdriet” (Lannoo), een verzameling van 13 verhalen over het opperste geluk en het diepste ongeluk. Andere boeken van hem zijn “Zarah of de vogels komen terug uit het Zuiden”, “Lodewijk de koningspinguïn”, “Gaande Weg”, “Don Kyoto”, “Appartemensen”, “Brooddoos”, “Prins Tsjaiko”, “Don Kyoto”, “Armandus de Zoveelste” en “Didi de dodo of Ei zonder Land”. Het boek “Armandus de Zoveelste” won de Boekenpluim 2011 en het Zilveren Penseel 2011.