Hand in hand, netjes in de rij, beetje nieuwsgierig, blij en onbezorgd kwamen ze binnen gestapt. Sommige meisjes omarmden elkaar innig. Ze waren niet van plan elkaar in dit grote gebouw los te laten. Op de trappen richting kleine zaal trekken ze elkaar struikelend naar boven, want boven begint het!
Naar welke film gaan we? Weet hij veel wat het verschil is tussen film of toneel, dus ik laat hem maar. Het voornaamste is dat er iets staat te gebeuren!
Vijf verdiepingen klimmen en dan …! Hun leven is spelen, lekker eten, vriendjes, de juf of meester van de klas, mama, papa. En na een lange dag naar dromenland. Elke dag is nieuw en vol verrassingen.
Je wil hen op dat moment alleen maar gelukkig zien, gelukkiger maken, voor altijd als het kan! Als tijdens de voorstelling het lachen, roepen, meeleven over de theaterbanken stroomt en je mag daar tussen zitten, dan kan je niet anders dan meelachen en stillekes gelukkig zijn om zoveel vrolijk leven.
Het theaterseizoen is begonnen! Deze week een zaaltje vol zesjarigen, volgende week een grote zaal vol pubers.
Wij zijn er helemaal klaar voor.