Ik had hem wel eens gezien.
Ik had wel gedacht dat het misschien iets voor mij zou zijn, maar niet dat hij het zou willen.
Iemand anders had het tegen hem gezegd.
En dan wees ze met hare vinger zo in mijn borstkas.
Ik voel het nog.
Ik voelde ne krop in mijn keel.
En ik voelde me ook eenzaam.
Juist op het moment da ge denkt dat er iemand voor u is, voelde u eenzaam.

Het eenzame beest/The lonely beast is een voorstelling waarin de grenzen tussen fictie en realiteit vervagen. De grenzen tussen leugen en waarheid ook. Hoe kan je ontsnappen aan het echte leven als dat te moeilijk is? In je fantasie? Of in een fictieve wereld waarin je al je frustraties kunt botvieren? Maar wat doe je als de realiteit de fictie inhaalt? Of omgekeerd ...