Het is zover.
Op zaterdag 10 januari 2015 onthulden we de één miljoenste theaterbezoeker aan HETPALEIS. Proficiat, Sarah Clement uit Merksem, die samen met een vriendin en hun zes kinderen naar Het vertrek van de mier kwam.
999 999 bezoekers zijn haar de afgelopen 17 jaar voorgegaan. Wie weet eerst als kleuter, later als tiener, nadien als volwassene. Misschien eerst als volwassene met kinderen, later als grootouder met kleinkinderen, als nonkel met de neefjes of als enthousiaste buurvrouw met de buurtkinderen. Of wie weet eerst als student, later als professionele journalist, trotse leerkracht, ijverige ambtenaar, of leergierige arbeider. Eerst als eerste-keer-toeschouwer toevallig meegetroond naar een voorstelling, later als een gemotiveerd lid van de publieksjury van HETPALEIS. Of gewoon: als kleuter, als tiener, als programmator, als politicus.
De cirkel is oneindig en onomkeerbaar.
Fotoalbum Kurt Van der Elst
Aan dit bijzonder moment koppelt HETPALEIS een bijzonder fotoalbum; een bloemlezing van (scène)beelden van de afgelopen jaren. Zo ontdek je wellicht vergeten creaties of voeg je beelden toe aan voorstellingen die je nooit meer vergeet. Of waaraan je heerlijke herinneringen verbindt; een ontroering door een zin, of een flard muziek, of een dansante beweging. Een eerste keer alleen met zijn twee naar het theater.
Kurt Van der Elst
Kurt Van der Elst fotografeert al meer dan 10 jaar op en naast het podium van HETPALEIS. Hij evolueerde als het ware mee met het huis. Als kijker en als fotograaf. Meer en meer werd HETPALEIS één met zijn lens. Zijn beeldtaal werd één van de handelsmerken van de beeldvorming van HETPALEIS. Een foto van Kurt is als HETPALEIS zelf: krachtig, poëtisch, kleurrijk, beetje ondoorgrondelijk, soms vaag, soms gefocust.
Aan de hand van deze bundeling van beelden ga je op reis naar, in en om HETPALEIS. Daar waar de hartenklop van de grootstad altijd aanwezig is. Marianne Van Kerkhoven zei het onnavolgbaar treffend: Het theater ligt in de stad en de stad ligt in de wereld en de wanden zijn van huid. De foto’s van Kurt zijn de poriën van ons theaterhuis. Als je de beelden dichtbij houdt, voel je de adem van HETPALEIS.