Dat HETSTEEN van 2014 tot 2016 in het teken van TIJD staat, hoeven we niet meer te vertellen. Reeds honderden kinderen deden mee aan een workshop rond dit thema. Samen met hun klasgenoten op een schooldag, aan de hand van hun ouders tijdens het weekend, om de verjaardag van een vriend(in) te vieren, samen met een broer of zus of gewoon helemaal alleen tijdens de zomervakantie. De rode draad doorheen al deze workshops die HETSTEEN in mei, juni en de zomervakantie inpalm(d)en is het subthema ‘TIJD meten’. Dat betekent meteen dat zij de enige klassen, de enige enthousiaste vakantiegangers waren die ‘TIJD meten’ van dichtbij bekeken. Vanaf september 2014 staat het subthema ‘TIJD vasthouden’ namelijk op de agenda. Maar daarover later meer.
Om ‘TIJD meten’ vorm te geven, vond het educatief team van HETSTEEN inspiratie bij het kunstenaarsduo Peter Fischli en David Weiss. Zij maakten de installatie ‘De Lauf der Dingen’. Een filmpje van één van hun werken vind je hier. En je zal zien: vanaf het ogenblik je bezig bent, merk je dat YouTube er vol van staat. Wat gebeurt er als kinderen dit maken?
De meest inventieve ideeën komen naar voren. Hard roepen om gekke, grote, bombastische (en ook vaak onmogelijke) ideeën te opperen. Iedereen wil meehelpen. Er wordt gedroomd over grootschalige ontploffingen, torenhoge constructies die uren vragen om opgebouwd te worden maar in minder dan een seconde tegen de grond zullen gaan. Sommigen zoeken het zelfs buiten de muren van dit gebouw. Dat zijn dromen. En dat is best. Maar werkt een machine als deze ook écht als een groep kinderen van 9 tot 12 jaar ze in elkaar steekt?
Ja, het werkt. En het vraagt tijd. Tijd om inzicht te verwerven in hoe de dingen technisch in elkaar zitten. Tijd om het actie – reactie-mechanisme te leren kennen, het in te schatten en er vervolgens mee te kunnen spelen. Tijd om te wikken en wegen, uit te proberen en opnieuw te proberen. Gelukkig wordt daar in HETSTEEN de tijd voor gemaakt.
Educatief medewerkster Tessa begeleidt de kinderen in het atelier. Een groep van een tiental kinderen heeft al een ‘De Lauf der Dingen’, in HETSTEEN ook wel TIJDmachine genoemd, gebouwd. Dit groepje toont aan de rest van de deelnemers wat ze gebouwd hebben en hoe deze machine in elkaar stuikt. Vervolgens bouwt een tweede groep verder op de fundamenten die gelegd werden door de eerste groep. De problemen worden aangepakt. De tweede groep zorgt ervoor dat de dingen die bij groep één niet in elkaar stuikten, dan nu wel doen. Het is detailwerk. Essentieel detailwerk.
‘Zal ik de houten blokjes even rechtzetten? Als jij dan het plastic been van die paspop naar boven houdt, en naar beneden laat zwieren, dan valt alles in elkaar!’
‘Wat zeg je nu? Hoe kan het nu dat het plastic been van zo hoog komt? Dat kan toch helemaal niet?’ reageert de ander verbaasd.
Enthousiast springt een meisje het laatste kind bij: ‘Dat is waaaarrr!!! Ze heeft gelijk! Dat kan helemaal niet! Dat been komt van veel lager.’
Er wordt gezocht naar oplossingen. Kinderen lopen af en aan met materiaal en ideeën. Plastic blokjes, bakstenen, houten plankjes en bowlingballen wisselen lumineuze invallen en gillende kinderen af. In HETSTEEN wordt gebouwd, afgebroken en terug opgebouwd. De Vloer van de Verloren Tijd – de plankenvloer waarop de TIJDmachine vervaardigd wordt, gooit dan ook af en toe roet in het eten. Want één stap in de foute richting en de hele installatie valt in elkaar. Niemand heeft ooit gezegd dat kunst maken en technieken bedenken over één nacht ijs gaan.
Tijdens deze tweede week werd verder gewerkt aan de film die in week één tot stand kwam. De groep kinderen van 9 tot 12 jaar die in de week van 16 juli tot en met 18 juli deelnamen aan De TIJDreis, maakten het eerste deel van het filmpje dat je hieronder kan bekijken. Het tweede deel werd gemaakt door dertig 6-8-jarigen die in de week van 9 juli tot en met 11 juli TIJDreisden in HETSTEEN.