Luz: Niet weggaan ...
Giano: Oké, dan blijf ik.
Luz: Zot zeker? Je moet gaan! Hup naar Venetië en studeren en studeren en mij missen en studeren en studeren en mij nog meer missen en wenen van verdriet en dan terugkomen. Voor altijd. En zeggen: "Liefste Luz, mooiste vrouw van de wereld, wil jij met mij trouwen?" En ik zeg dan: "Hmm ..." En jij kijkt dan bang en begint te stotteren en ik roep dan "JAAAAAAAAAA!" en wij trouwen voor altijd. Tot we dood zijn. En dan nog een keer!

Luz is jong, mooi en verliefd. Giano is jong, knap en nog verliefder. Ze dromen van een toekomst samen. Maar dan wordt haar gezicht verminkt. Nu is ze jong, lelijk en verliefd. Ze wil niet dat iemand haar zo ziet, zelfs haar eigen lief niet. Dus gooit ze hem en haar geluk overboord. Kan ze hem vergeten en een nieuw leven beginnen?

Een voorstelling over hoe je je geluk kan grijpen of vergooien. Hoe kan je aanvaarden waar je echt niet mee kan omgaan? En als jij dat niet kan, hoe kunnen anderen dat dan? Kan lelijk toch mooi zijn?

LABOPROJECT

Barbara Ericx studeerde in 2010 af aan de Toneelacademie van Maastricht, parttime opleiding Dramadocent en Regie. Na haar afstuderen liet zij zich inspireren door Een schitterend gebrek van Arthur Japin en maakte ze er een voorstelling voor volwassenen mee. Nu onderzoekt ze als masterproef samen met HETPALEIS of het onderwerp ook kan werken voor kinderen vanaf 12 jaar in de voorstelling Geen gezicht.

Waarom is het gratis?

Omdat deze voorstelling in het kader van een opleiding plaatsvindt, is de toegang gratis.

Wil je meer te weten komen over deze voorstelling?

Op za 28.09.13 interviewt dramaturge Hanneke Reiziger regisseur Barbara Ericx.