Ge leert ne mens pas ècht kennen als er geld mee gemoeid is.
Alle maskers vallen af.
Het achterste van elke tong krijgt men dan te zien.
En die tong kan al ne keer wreed vuil zijn ...
En giftig ...
En genadeloos ...
Er vloeien woorden waar men later spijt van krijgt ...
Maar blijkbaar is geld al dat telt:

Een familieverhaal.
Pa is dood.
Ma leeft.
De ene zoon is gebleven, de andere vertrokken.
Maar elk jaar komen ze samen. Een keer.
Een gouden regel van ma.
Dan wordt er een foto getrokken ..
Onder de treurwilg ... die Pépé nog met zijn eigen handen heeft geplant ...
Het is op zo nen dag dat het spel begint ...

Een familie-epos waar geld en hebzucht centraal staan

Voor Mémé - de Peetmoeder - werkten Johan De Smet en Jan Sobrie voor de eerste keer echt artistiek samen. Ze creëerden een familie-epos waar geld en hebzucht centraal staan, met ontwrichte familierelaties tot gevolg. Ze snijden hiermee een gegeven aan dat van alle tijden en alle families is: eens er (veel) geld bij komt kijken, loopt het fout. Ze gaan op zoek naar het demonische kantje dat schuilt in zo goed als elk van ons.

Maar in Mémé - de Peetmoeder - legt de ontstane ontwrichting iets helemaal anders bloot. Een groot verdriet …

www.kopergietery.be

In de pers

Jan Sobrie was altijd al een goed scenarioschrijver, maar met Johan De Smet creëerde hij nu een echt stuk. ... Of 'Mémé' nu een thriller, melodrama of zwarte komedie is, blijft moeilijk te zeggen. Maar de regie zoekt duidelijk de grens tussen soapy en spooky. ... Het acteerspel leest als een promofolder voor toneel.

DE STANDAARD, Wouter Hillaert