Een lege tafel waar een camera boven hangt. Wat er te zien is – voorlopig niks dus – wordt geprojecteerd. Dan duiken twee heren op. Wie al eens een voorstelling van Braakland/ZheBilding meepikt, herkent meteen Gerrit Valckenaers. Wie thuis is in ‘grooves van het onvoorzichtige type’ weet dat de ander percussionist Kobe Proesmans moet zijn.
Afwisselend zetten ze iets op de tafel. Ze weten niet op voorhand wat. Maar binnen de kortste keren wordt er muziek op gemaakt. Na iedere ‘song’ wordt de tafel afgeruimd en wordt een nieuw ‘instrument’ geïntroduceerd. De spannendste improvisatievoorstelling die een mens zich wensen kan. En ook nog eens van de interactieve soort.
Ik ben niet echt een uitvinder. Ik ben meer een vinder.
(Gerrit Valckenaers)