De hoeveelheid tekstmateriaal in de archiefkasten van HETPALEIS was niet meer te overzien. Daarom werden alle teksten uit de kast gehaald en zowel door interne medewerkers als door een externe jury gelezen. Iedereen was het unaniem eens. Gerolimenos, een monoloog van Geert Genbrugge, kwam als absolute winnaar uit de strijd. Enkele seizoenen later wordt de tekst ook daadwerkelijk geënsceneerd. Een gesprek met regisseur Frans Van der Aa en één met auteur Geert Genbrugge.
“De euforie van een verliefdheid is te schoon om het risico niet aan te gaan.”
interview met regisseur Frans Van der Aa, regisseur van Gerolimenos
Wat sprak je onmiddellijk aan in de tekst?
HETPALEIS is naar mij toegekomen met de vraag of ik met het tekstmateriaal van Gerolimenos een voorstelling wilde maken voor 12+. Toen ik de tekst voor de eerste keer las, sprak het thema van de tongkus mij het meeste aan. Voor mij gaat het over een ontluikende liefde, een kalverliefde, de ervaring van een eerste tongkus. Ik vond dat een interessant thema om mee te werken voor tieners. Jongeren van die leeftijd zijn daar zeker en vast mee bezig. Hoe profileer je je tegenover het andere geslacht? Of tegenover hetzelfde geslacht? Wat doe je met je verliefdheid? Wanneer behaag je iemand en wanneer niet? En hoe snel gaat dat allemaal? Daarnaast bekijkt het hoofdpersonage Gerolimenos, die labyrintenbouwer is van beroep, de vrouw ook als een ‘labyrint’. Die wisselwerking vind ik zowel ontroerend, rakend, grappig en sympathiek.
Het gaat over de liefde, maar zonder happy end. Waarmee laat je een twaalfjarige dan naar huis keren?
Het is geen happy end, maar het is wel hoopvol. Als verliefdheid toeslaat is er altijd het risico of die beantwoord wordt of niet. Als ze beantwoord wordt, ben je in euforie en blind voor alles rond je. Naargelang de verliefdheid afneemt, zak je misschien terug een beetje in de wereld. Maar als ze niet beantwoord wordt, kan je een pijnlijk blauwtje oplopen, daar verschrikkelijk ongelukkig van zijn en niks meer van de wereld rond je willen zien. Uit verdriet, omdat je je zo aangegrepen voelt door die onbeantwoorde liefde. Op dat moment heb je een risico genomen. Maar zou het niet jammer zijn om daarom nooit meer iemand te benaderen? Enkel omwille van het risico? Ik wil met deze voorstelling laten zien dat liefde soms wel pijn kan doen, maar dat je daarna nog altijd verder kan. Daarbovenop kan het verdriet zelf ook mooi zijn, want dat is inherent aan de liefde en aan het leven. De euforie van een verliefdheid is te schoon om het risico niet aan te gaan.
Gerolimenos is een monoloog. Wat is daar zo fijn aan?
Het gaat over iemand die spreekt over verliefdheid, dat is zeer intiem, dat is een heel persoonlijk gegeven. En als iemand zijn hart, geest en denken kan blootgeven aan een publiek gaat dat gepaard met een grote directheid naar dat publiek toe. In dialoog zie ik dat moeilijk haalbaar. Je kan een gesprek of een discussie hebben over verliefdheid, maar dat wordt al snel vrij anekdotisch. Je ziel blootleggen en in je ziel laten kijken, is fantastisch als één persoon naar een publiek toe. Gerolimenos legt zijn ziel heel bloot. Zowel zijn ziel als zijn hart, hij laat het allemaal open zien. Liefde en verliefdheid laten je voelen, maar ook denken. Dat is de mens: voelen en denken. Als je die twee op een juiste balans bij elkaar zet, is alles in orde. Maar als je die balans confronteert met de liefde wordt alles serieus door elkaar gegooid. Als je verliefd bent, denk je dan nog juist? En voel je dan nog juist? Dat is opnieuw een risico.
Wat maakt van Sus Slaets de perfecte Gerolimenos?
Het gaat niet om de perfecte Gerolimenos, maar om Sus Slaets. Dat is iets anders. Ik heb duidelijk voor Sus gekozen omdat ik vroeger al veel met Sus gewerkt heb. Daardoor wist ik dat Sus iemand is die op een intelligente en brede manier met tekstmateriaal kan omgaan. Hij weet hoe je met taal en woorden speelt. Je hebt iemand nodig die dat snel oppakt en daar snel mee weg kan in zijn eigen hoofd. Sus is krak met die grote verzameling van dingen: inhoud, verbaliteit, hoe je met woorden omspringt. Natuurlijk heb ik wel gezocht naar een acteur die Gerolimenos kan spelen, uiteraard, dat doe je altijd. Maar eigenlijk gaat het over de persoon zelf. En ik weet dat er veel van Gerolimenos in Sus zit. En omgekeerd.