Lies Pauwels is zowel regisseur als actrice. Ze werkte nauw samen met Alain Platel en Arne Sierens, en was te zien in de trilogie (“Moeder en Kind”, “Bernadetje” en “Allemaal Indiaan”) die zij samen maakten voor Victoria. Ze acteerde over de jaren heen nog in tal van andere Victoria-producties: o.a. “Wysiwyg”, “üBUNG”, “Poes Poes Poes”, “Aalst” en “Een vrouw die de horizon heeft bereikt”. Ze stond ook in voorstellingen van diverse bekende artiesten en gezelschappen zoals: De Enthousiasten, Stella Den Haag, Tg STAN, Theater Klara (CH), Het Toneelhuis, Dood Paard. Ze werkte samen met o.a. Johan Dehollander, Eric De Volder, Peter vanden Eede, Tom Van Dyck, Frank van Passel en Pol Heyvaert. Ze werkte voor producties met schrijvers als Christophe Vekeman, Herman Brusselmans, Paul Mennes, Kamagurka, Pascale Platel, Pjeroo Robjee, Rob de Graaf en Dimitri Verhulst. Ze speelde in films van o.a. Josse De Pauw, Dominique Deruddere en Felix Van Groeningen. Daarnaast deed ze ook televisiewerk.
Sinds 2001 richt Lies Pauwels zich naast haar acteerwerk ook op het maken en regisseren. Samen met een groep vrienden creëerde ze binnen Victoria haar regie-debuut “Club Astrid” (2001), dat meteen internationaal aansloeg. Een definitieve internationale doorbraak kwam er met haar tweede voorstelling, “White Star” (2004), die in 2005 bovendien bekroond werd met de prijs voor beste voorstelling op het Kontakt International Festival in Torun (Polen). In 2007 ging Lies Pauwels in op de vraag van het Manchester International Festival en Contact Theatre om daar een voorstelling te regisseren. Dat resulteerde in “For all the wrong reasons”, dat op tournee ging doorheen Europa en ook werd uitgenodigd door het Singapore Arts Festival. Tussendoor deed Lies Pauwels nog heel wat coachwerk (o.a. voor de dansvoorstellingen van Latrinité) en gaf ze diverse workshops (o.a. Kulturhuset Stockholm, Rote Fabrik Zürich, Espace des Arts Châlon-sur-Saone, Dublin). Sinds enige tijd geeft ze ook les aan het RITS. Begin 2010 regisseerde Lies Pauwels in Torun in Polen de zelf gecreëerde voorstelling “Caritas, two minutes of silence”. In 2011 speelt ze als actrice in “Freetown” van het Nederlandse gezelschap Dood Paard en won hiermee de Columbina 2011 (prijs voor beste bijdragende rol). Deze voorstelling speelde onlangs nog in NY. In 2011 regisseerde ze op vraag van het National Theatre of Scotland voor het eerst ook een bestaande theatertekst “Knives in Hens” van David Harrower. In 2012 werd ze opnieuw gevraagd door het National Theatre of Scotland om er “My Shrinking life” te maken. Een voorstelling gebaseerd op de ervaringen van Alison Peebles als MS-patiënte. In eigen land maakte ze datzelfde jaar “Laisse Tomber” voor het KIP.
Met het platform Sontag (www.sontag.be) wil Pauwels haar artistieke drijfveren verder exploreren. Ze wil een gezelschap uitbouwen waar haar werk, en mogelijks dat van artistieke bondgenoten, ontwikkeld kan worden. Vorig seizoen schreef Rob de Graaf speciaal voor haar de monoloog “White Lies”. De voorstelling werd uitgekozen door Circuit X en speelde in verschillende Nederlandse en Vlaamse cultuurcentra.